Berlin Cityguide Part I. TO DO

Er zijn vele boekenkasten mee te vullen, blogs mee volgeschreven en toch dump ik ook mijn tips op mijn blog en in jullie strot. Lezen is niet verplicht maar als je een Berlijntrip in het vooruitzicht hebt, kan het nuttig zijn.

Ik deel mijn “cityguide” (concept geleend van Last Days of Spring, trouwens een aanrader voor kattenfans) in 3 onderdelen (eten en drinken, to do en winkelen), kwestie van jullie niet te laten verdrinken in mijn woordenvloed.

Ik start met 'to do', enkel en alleen om de toeristische dingen achter ons te laten en te kunnen overgaan naar mijn favoriet: eten en drinken (dit komt niet als een verrassing vermoed ik?)

Ik zal starten met een korte praktische introductie:

Hoe ga je naar Berlijn?

• Te voet: niet aan te raden, iets te ver
• Te fiets: blijkbaar wel een aanrader, ook hier zijn boeken over geschreven, maar dan spreken we over een volledige vakantie, en niet meer over een citytrip
• Per bus: tal van busbedrijven rijden van en naar Berlijn, met als bekendste uiteraard Eurolines. Het is wel 9 uur (denk ik) rijden van Antwerpen (als voorbeeld niet Antwerpse vrienden, als voorbeeld, niet omdat Antwerpen volgens mij de enige stad in België is) maar voor laatboekers waarschijnlijk de goedkoopste optie
• Per trein: ook dit kan tegen gunstige tarieven. Is even lang rijden als de bus, maar biedt natuurlijk veel meer comfort. Check verschillende vertrekstations uit, vanuit Roosendaal is veel goedkoper dan vanuit Antwerpen. Je rijdt doorheen een groot stuk mooi Duitsland, dus je kan van het uitzicht genieten. Milieuvriendelijke optie
  
  
  

  

  De Dees op weg naar Berlijn

  
  
  
• Per vliegtuig: meest 'obvious' optie. Ryanair vliegt (voorlopig?) nog niet vanuit België naar Berlijn, maar Easyjet is een andere goedkope optie. Vlieg je met Easyjet, kom je aan op Schönefeld Flughafen. Vlieg je met Brussels Airlines, kom je aan op Tegel (dichter bij het centrum van de stad). Als alles gaat zoals gepland (gezien zijn geschiedenis erg onwaarschijnlijk), komen alle luchtvaartmaatschappijen vanaf 27 oktober 2013 aan op Flughafen Berlin Brandenburg Willy Brandt (in Schönefeld). Dus als je gaat, probeer voor 27 oktober 2013 te gaan, of heel lang erna (kwestie van chaos te vermijden).

Waar overnacht je?

• Hostel: er zijn tal van hostels in Berlijn, ik sliep mijn eerste week in Wombats, een zeer groot hostel, maar midden in de stad
• Appartement: vaak goedkoper als een hostel, meer privacy en comfort én je kan zelf koken, wat voor ontbijt wel handig kan zijn, en ook voor avondeten, als je op je centen zit. Mijn tweede week sliep ik in een zeer goedkoop appartementje in Neukolln, contactgegevens zijn bij mij op te vragen.
• Bij Elise: mijn goede vrienden zijn uiteraard altijd welkom! (op voorwaarde dat je het douchegordijn terug goed hangt, zodat ik bij het binnenkomen van de badkamer niet denk dat er een lijk in den douche hangt – ja, ik ben daar echt bang van)

Vervoer in Berlijn

• Openbaar vervoer: Berlijn heeft een uitstekend openbaar vervoersnet. Voor 6,5 euro kan je een hele dag naar harte lust de metro, tram en bus gebruiken. Voordeel: er zijn zeer veel haltes, je kan overal heen. Nadeel: je rijdt – meestal – onder de grond dus je ziet niets.
• Fiets: bij goed weer een veel aangenamere optie. Je kan zo goed als overal fietsen huren voor 10 euro per dag en als je langer fietsen wil huren, zijn goede deals makkelijk te scoren.

En dan, eindelijk: TO DO

• Universiteitsbibliotheek Humboldt Universität – Gebroeders Grimm Bibliothek.
  Mooi staaltje architectuur en een motivatie om eindelijk eens achter de boeken te kruipen.
  Metro: S- en U-Bahn Friedrichstrasse
  Adres: Geschwister-Scholl-Straße 1/3, 10117 Berlin
  

  

  Met dank aan Elisse 

  
  
  
  
• DDR-museum
  Geen intellectueel hoogstandje, maar een museum zoals een museum hoort te zijn. Via een nagebouwde woonkamer en keuken, Trabantje (auto van de DDR) en nog veel ander leuks kom je op – pedagogisch verantwoorde wijze (dit kon ik niet laten)– te weten hoe het leven er in de DDR aan toe ging. Ook een aanrader voor zij die niet zo tuk zijn op musea
  Metro: S-Bahn Hackerscher Markt of S- en U-Bahn Alexanderplatz
  Adres: Karl-Liebknecht-Strasse 1, 10178 Berlin 
  

  
  
  
• Museumsinsel
  Een eiland met verschillende musea op (what's in a name?) waaronder het Bodemuseum (met een uitzonderlijke muntencollectie volgens Capitool Reisgidsen), Altes Museum (Griekse en Romeinse Oudheden), Berliner Dom (niet al te lelijk, als je nog tijd over hebt of je een kerkfan bent, kan dit aangenaam vertoeven zijn), Neues Museum (waarom dit 'nieuw' genoemd wordt, is mij een raadsel, maar topstuk in de collectie is de buste van Nefertiti) en tot slot het Pergamonmuseum (met – hoe kon u het toch raden – het Pergamonaltaar en de Ishtarpoort uit Babylon). Zelf heb ik enkel de Berliner Dom en het Pergamonmuseum bezocht, ik ben geen al te grote Oudheidfan, ziet u. Toch vond ik het Pergamonmuseum zeer de moeite, indrukwekkender dan de gemiddelde potten- en muntencollecties van andere musea.
  Metro: afhankelijk van Museum: Hackescher Markt, Alexanderplatz en Friedrichstrasse
  

  

  Dansen aan het Museumeiland

• Deutsches Historisches Museum
  Museum over de geschiedenis van – Duitsers zijn echt ontzettend origineel – Duitsland. Zoals mijn interesses voorheen al duidelijk maakten, interesseren de vroegere beschavingen mij niet bijzonder veel, maar vanaf WOI was mijn interesse toch echt wel gewekt. Er was ook een tijdelijke tentoonstelling over de DDR maar die is afgelopen, denk ik. Zeer vriendelijk personeel, ze verdienen een pluim.
  Metro: S-Bahn Hackescher Markt
  Adres: Unter den Linden 2
  
  
  

  

  
  
• Forschung- und Gedenkstätte Normannenstrasse (Stasi-Museum)
  Zeer interessant museum over de Stasi (geheime politie van de DDR), gevestigd in het voormalige hoofdkantoor. Het kantoor van Stasihoofdman Mielke is hier nog te bezichtigen.
  Metro: U-Bahn Magdalenenstrasse
  Adres: Ruschestrasse 103 (Haus 1) 
  
  

  

  Vader met zijn vrienden

  

  Plenaire vergaderzaal (deze is voor insiders)

  
  
• Gedenkstätte Berlin-Hohenschönhausen
  Voormalige Stasi-gevangenis – ik heb echt wel iets met de stasi's. Gevestigd in een buurt waar er heden ten dage nog echte stasimensjes wonen. Je bezoek wordt ingeleid door een 30 minuten durende film waarna je de cellen en ondervragingskamers kan zien. Onze gids was een topwijf maar als je Duits spreekt, loop je de kans om rondgeleid te worden door een voormalige stasigevangene. Check zeker eerst de website om te zien wanneer er Engelse rondleidingen worden gegeven en om je vervoer te plannen, is even buiten het centrum.
  Metro: Alexanderplatz, Hackeschermarkt en Landsberger Allee, vanuit allen moet je nog een tram nemen: 16, 27, M5, M6 en M17.
  Adres: Genslerstrasse 66
  
  
  

  

  Elisse

• Jüdisches Museum
  Enkel voor museumgangers met geduld: dit is een GROOT museum. De vorm van het gebouw moet doen denken aan een Davidster en je bent hier wel enkele uren zoet. Toch zeer interessant, lange teksten en foto's worden afgewisseld met interactieve activiteiten (oke, deze zijn voor kinderen, maar zijn we dat niet allemaal nog een beetje?)
  Metro: U-Bahn Hallesches Tor of Kochstrasse
  Adres: Lindenstrasse 9-14
  
  
• Hamburger Bahnhof
  Voor zij die niet warm lopen voor de musea op het Museumsinsel, is dit misschien wel wat. Hamburger Bahnhof is een museum voor moderne kunst. Buiten een eiermand die je in het gemiddelde hotel aan de onbijttafel vindt, herbergt dit museum ook het immense en welbekende portret van Mao (door Andy Warhol) en vele andere kunstwerken die elke zichzelf respecterende moderne kunstkenner gezien moet hebben.
  Metro: S- en U-Bahn Hauptbahnhof (en regionaal verkeer én internationaal verkeer, je kan er dus zo goed als rechtstreeks vanuit België heen)
  Adres: Invalidenstrasse 50/51
  
  
• Foto-Automat
  Niet meteen een echte bezienswaardigheid, maar Berlijn staat nog vol met van die ouderwetse foto-automaten waar je – als echte hipster zijnde – nog 4 verschillende fotootjes kan laten maken. Voor slechts 2 euro niet te missen
  
  
  

  

  Dank aan Elisse 

  
  
  
• Bernauer Strasse
  Bernauer Strasse werd bij het bouwen van De Muur doormidden gesneden en is vandaag een groot openluchtmuseum. Op verschillende plekken kan je infoborden vinden over de geschiedenis van De Muur en als je verder blijft lopen vind je ook het Wall Documentation Center, een gratis museum.
  Metro: U-Bahn Bernauer Strasse
  
  
• Mauerpark
  Zoals de naam al doet vermoeden, is dit 'park' (men kan beter zeggen: grasveld) gelegen aan de voormalige Muur. In de zomer is dit op zondag dé trekpleister van Berliners en – uiteraard – toeristen. Bij goed weer is er een gigantische openluchtkaraoke en – bij weer of geen weer – is er een vlooienmarkt, je kan er goedkope zaken vinden (zoals laarzen voor 9 euro) maar ook serieuzen afzet (ja, die kapstokken zijn écht 1 euro het stuk)
  
  
  

  

  Dank aan Elisse

• Boxhagener Platz
  Normale markt op zaterdag, vlooienmarkt op zondag (bij goed weer). Kleiner dan Mauerpark maar gezelliger, authentieker en goedkoper. Leuke cafeetjes en restaurants omranden dit plein.
  Metro: U-Bahn Samariterstrasse
  

  

  Met mijn grote trots 

  
  
  
• Hackesche Höfe
  Ontzettend mooie binnenplaatsen in Duitse secessionstijl (ja, ook ik heb hier nog nooit van gehoord), niet overslaan als je in de buurt bent. Bier zal hier wel 5 euro kosten, maar je kan ook gewoon rondlopen.
  Metro: Hackescher Markt
  Adres: Rosenthaler Strasse 40-41
  
  
• Tempelhof
  Voormalige luchthaven, gebouwd in nazitijden. Tijdens de Koude Oorlog landden hier Amerikaanse vliegtuigen om de stad van goederen en eten te voorzien. Sinds 2008 is de luchthaven gesloten en wordt nu gebruikt voor festivals, optredens en tal van andere activiteiten.
  Metro: U-Bahn Platz der Luftbrücke
  Adres: Platz der Lüftbrücke 5
  
  
• Tiergarten
  Bekendste en grootste park van Berlijn, aangenaam vertoeven op een zonnige dag.
  Metro: S-Bahn Tiergarten of Bellevue
  
  
• East Side Gallery
  Niet het meest authentieke overgebleven deel van De Muur, maar wel het langste (1300 m) en – hoogstwaarschijnlijk – het mooiste (werk van 118 verschillende kunstenaars).
  Metro: vertrek bij U-en S-Bahn Warschauer Strasse en wandel tot S-Bahnstation Ostbahnhof
  

  

  Elisse

• Karl-Marx-Allee en Frankfurter Tor
  Twee iconen van socialistische tijden. Denk de auto's weg en waan je weer even in DDR-tijd.
  Metro: U-Bahn Weberwiese en Frankfurter Tor
  
  
  

  Er zijn nog vele andere - typische - plekjes die ontzettend de moeite waard zijn: denk Jodengedenkmal en Reichstag, maar die staan in elke top 10 van trekpleisters én ik heb al veel te veel tips gegeven. 

  
  

  Dus tot de volgende! 

  
  

  

  Elisse

Ze is van spek

Berlijn begint – letterlijk – op mijn heupen te werken. Talrijke etentjes beginnen ervoor te zorgen dat de kilo's er langzaam maar zeker aanvliegen. En op koude en mistige dagen neem ik nog altijd liever de ubahn om die schamelijke 6,0 km naar de uni af te leggen dan mijn tenen te laten sterven op de fiets (hallo dramaqueen).

Mooi Volkspark Friedrichshain

Maar, lieve vrienden, ik ben er klaar mee. Ik heb mijn sportkleding uit het verre hoekje in mijn ladekast opgerakeld, heb mijn running-ipod opgeladen en heb google maps geraadpleegd om een mooie route te vinden. Na een schuchtere poging van 5 km verleden week, slaagde ik er gisteren toch in om 10km te lopen. Het deed goed. Ik moet toegeven dat ik mijn benen vandaag serieus voel, maar dat stelt me enkel maar tevreden.

Klaar om te vetrekken! 

Nadeel: ook gisterenavond 'moest' ik op restaurant. Voordeel: het was Grieks. We bestelden met z'n vijven 3 grote schotels en 1 kleine en omwille van het feit dat ik nog steeds een vegetariër ben, kon ik mijn buikje volstoppen met Griekse salade, gegrilde aubergines, olijven, gevulde pepers en – omdat een mens toch iets van koolhydraten nodig heeft – broodjes met gesmolten feta. Het was heerlijk en ik voelde me toch wel een beetje gezond, op de gratis Ouzo en Baileys na dan.

Wie ook een beetje motivatie nodig heeft om in deze donkere tijd te gaan sporten, zijn hier de foto's:

Blije sportster

Fernsehturm bij valavond

Volkspark Friedrichshain 

Mijn - nog niet - vermoeide voeten

Jullie zien het, alles komt goed. Nu alleen nog proberen die Weinachtsmarkten met overheerlijke Glühwein te ontwijken... 

The security of old habits with the excitement of change

“The security of old habits with the excitement of change”, zo staat te lezen in 1 van de vele artikels die ik moet lezen voor de vakken 'Perspektieven der Internationalisierung im Hochschulwesen” en “Internationale Bildung und Identität von Studierenden”.

Het klopt. Anthony Ogden heeft gelijk. En ik zal jullie eens vertellen waarom. Morgen ben ik twee maanden in Berlijn. Twee – ik zal eerlijk zijn – geweldige maanden. Twee maanden waarin ik zeer weinig heimwee heb gehad. Maar soms komt het. Dan is het opeens daar. Het is geen allesoverheersend gevoel en het bevat – gelukkig – ook geen verlangen om terug te keren. Maar het is er. Het is eerder een altijd aanwezig nostalgisch gevoel. Hoe ontzettend leuk, leerrijk en uitdagend het is om bijna elke dag nieuwe mensen te leren kennen, soms heeft een mens iemand nodig die je al langer kent. Die weet wie ik ben. Die meteen – ook al is dat soms heel moeilijk – weet wanneer ik een mop maak. Die weet wanneer ik – 65% van de tijd dus – ironisch ben. Waarbij ik zonder blikken of blozen een paard na kan doen, scenes uit Het Eiland tegen kan citeren of kaaskroketten mee kan delen.

Hoe hard ik sommige mensen ook mis, ik ben blij dat ik hier ben. Een jaar langer Universiteit Gent kon er niet meer bij. Ik ben blij om in een nieuwe omgeving te zijn beland, nieuwe proffen te ontmoeten en nieuwe vakken te volgen. Ik weet terug waarom ik meer dan drie jaar geleden – heel impulsief – voor pedagogische wetenschappen koos. Na de les moet ik mezelf tegenhouden om niet meteen de artikels voor volgende les te lezen en ik kijk al uit naar het moment dat ik tijd vind om de niet-verplichte artikels te lezen. Ik heb mijn motivatie terug gevonden die ik vorig jaar compleet verloren had.

En ik heb een topweekend achter de rug. Voor foto's zullen jullie moeten wachten op Elisse, getalenteerd fotograaf van dienst. We hebben bekende en onbekende plekjes in Berlijn bezocht, met een topwijf door de Stasigevangenis gespaziert, veel, zeer veel gegeten, dreigementen ontvangen van Wilfried Striebel, een 'ploat' van Abba gekocht - en eindeloos beluisterd en herinneringen aan vrienden én - vooral - kennissen opgehaald. Ik kijk er al naar uit om nog meer bezoek te mogen ontvangen. Er zijn nog enkele data vrij, dus boeken is de boodschap.

Genau en tschüssie, tot de volgende vrienden!

Zimmer

Hier zijn ze dan, de langverwachte lang aangekondigde foto’s van (oh jee, ik had wel degelijk eerst ‘von’ geschreven) mijn zimmer, wg of – hoe wij het in België noemen – kot. Moeilijk in beeld te brengen – maar dit komt vooral omdat er altijd wel iets in het midden op de vloer ligt dat het beeld grondig verstoort.

Mijn werkplek, opgefleurd door de vlaggetjes van Claudia (waarvoor dank)

Op de achtergrond is ne schonen Eule
te zien, getekend door Jessica, talentje

Zoals jullie zien, zijn jullie talrijk aanwezig op mijn kamer, en wie er niet in te zien is, moet in de toekomst meer met mij op de foto, of moet mij een volgende keer een afscheidscadeau geven (haha).

Grote trots in beeld: mijn Sessel!

Dit was het dan. Morgen komen 2 van de meest geweldige mensjes naar Berlijn. Nee, het zijn niet Frank Focketeyn en Steven Vanherreweghe. Maar toch, even geweldig: het zijn Tine en Elisse! Ik hoop dat we er een ge-we-ldig weekend van gaan maken! Maar dat kan niet anders natuurlijk met de elis(s)e-club, wonde(n)(er)club, nijntjesfans en nog veel meer clubs die het daglicht beter niet zien. Wie dit weekend in Berlijn is: blijf binnen, u bent gewaarschuwd! 

Verder wil ik jullie nog melden dat ik er alweer enkele lessen op heb zitten, ik mij met succes in de discussies heb kunnen mengen (waarop antwoorden kwamen zoals: "zoals Elise ook al zei", ...), dat mijn learning agreement nog altijd niet in orde is (maar zoals mijn coördinator zei: we moeten ermee leven), dat ik bij het knippen van mijn nagels een stuk te ver heb geknipt en dat ik gisteren op de meest gênante plek van Berlijn van mijn fiets ben gevallen (ja, het was Alexanderplatz, ja het was spits, ja iedereen heeft het gezien, nee, niemand heeft gevraagd of alles goed met me ging). Voor zij die het willen weten: ja, alles is goed met me. Buiten het feit dat ik mij enige tijd niet meer op Alexanderplatz ga laten zien (wat op zich geen straf is, Alex is de lelijkste plek van Berlijn bij uitstek), kan ik weer met opgeheven hoofd door Berlijn fietsen. 

Bis Bald!

Belofte maakt schuld

Nadat ik de – overigens onterechte – reactie kreeg dat het lijkt alsof ik hier alleen maar drink, besloot ik jullie op enkele –niet alcoholgerelateerde – anekdotes te trakteren.

Sommigen onder jullie vroegen me of mijn nies ook in Berlijn op hilariteit is onthaald, en ik heb jullie toen moeten teleurstellen. Ik stel mijn mening bij: ja, ik word nog steeds uitgelachen, uitgekafferd en voor het vuil van de straat beledigd. Nee, mopje, maar er wordt gelachen, op zijn Duits. En Duitsers schaterlachen niet. Of misschien wel, maar dan buiten de universiteit. De luidste lach kwam van mijn professor (en dat ben ik ondertussen al wel gewoon – bedankt Marc Spoelders) en die is Amerikaans. Om maar een voorbeeld te geven. 

Ik dwaal weer af en zo interessant is mijn nies nu ook weer niet, wat er me aan doet denken dat er onder de buitenlanders heel wat grapjassen zitten. Om een klassieker te noemen: “hebben jullie al een regering?”. Jaja, al enige tijd zelfs, en we hadden er nog wel een paar op overschot om het land draaiende te houden. Een andere (vooral geliefd bij Fransen): “Ah, jij komt van Vlaanderen, dus jij HAAT Franstaligen?”, wie mij kent, kan beamen dat Frans nu niet meteen mijn sterkste taal is (dankzij middelbare schoolttrauma’s, gelieve mij hier niet aan te herinneren), maar om nu te zeggen dat ik iedereen die het wel kan, HAAT, is misschien wat overdreven. Ik probeer dan maar uit te leggen dat het vooral een politiek probleem is – hierbij verdring ik de uitslagen van de laatste verkiezingen.

Deze moppen zijn natuurlijk enkel van toepassing als men daadwerkelijk weet dat België een land is, en geen provincie in Duitsland, zoals men in Amerika blijkbaar – en meer dan eens – denkt. U merkt het, we doen het – België dan – echt bijzonder goed in het buitenland, populair landje me dunkt.

Om terug te komen – of  beter gezegd: om er eindelijk eens toe te komen – op talen: mijn hoofd is sinds enkele dagen (laten we zeggen een dikke week) een werkelijke talenchaos. Ik.kan.geen.zinnen.meer.vormen. Niet in het Duits, niet in het Engels, niet in het Frans (in hoeverre ik dat ooit kon) en jammer maar helaas, ook niet meer in het Nederlands (maar begin niet te vroeg met juichen, uw spellings-incorrecte-facebookstatussen zijn nog steeds niet veilig voor mijn kritisch oog). Woorden in alle talen schieten door mijn hoofd als ik een zin probeer te vormen. Zo heb ik al meermaals geantwoord met ‘oui’ terwijl men in het Duits – net als in het Nederlands – gewoon ‘ja’ zegt. Of ik begin Duits-Nederlands vertalingen te maken en zinnen te construeren die ik normaal niet zou zeggen: ‘ik heb een kaartje bekomen’, ‘we kunnen elkaar daar treffen’. Ook heb ik op Nederlandse vragen in het Duits geantwoord en mensen gevraagd: “was machtst du ce soir?”. Het kan alleen maar beter worden. Hoop ik.

Of ik al meer Duitse vrienden heb gemaakt in de les? Vrienden misschien nog niet echt, maar er wordt al tegen mij gesproken, dus we maken progressie. We moeten ook groepswerken maken, dus deze gebrekkig-Duits-sprekende-Belg kan niet langer worden genegeerd!

En de foto’s van mijn kot komen, ze komen echt! Ik gok op morgen, of een van de dagen daarna. Echt waar. Maar een kleine teaser kan ik jullie al wel geven: 

Wie niet kan wachten om meer over mij te weten (ooh) kan terecht op facebook, er zijn nieuwe foto’s. Voor de Skype-fans: momenteel heb ik nog ‘crappy’-internet-op-een-stick. Vanaf 2 november is het zover: dan kunnen jullie me naar hartelust bestoken met Skypetelefoontjes. 

Berlin tut gut

Liebe Freunden,

Ik weet het. Shame on me. Shame on me. Na mijn wanhopige smeekbedes om mijn blog AUB te volgen, laat ik wekenlang niets van mij horen. Een schande, vergeef me. Ik maak het goed. Elke dag een blog. Nee, ik ga geen loze beloftes maken. Maar toch regelmatig een blog, ik beloof het. En belofte maakt schuld.

De opmerkzame facebookers (op dat medium ben ik nog wel in leven) hebben natuurlijk al lang gezien (ahum, gehoord, er zijn – inderdaad – nog geen foto’s verschenen) dat ik EINDELIJK een kot heb gevonden. Voor zij die mijn adres nog niet hebben bekomen, ik zal jullie uit jullie lijden verlossen:

Elise De Mets

(c/o Hoppe) (mijn naam staat tegenwoordig op de brievenbus, maar de postbode zal mijn naam nog wel niet kennen vrees ik)

Frankfurter Allee 96

10247 Berlin

Ik verwacht een lading post, dus stel me niet teleur!

Jullie willen vast wel weten hoe het met me gaat (of niet, maar dan stel ik voor om andere internetoorden op te zoeken). Ik kan jullie verzekeren: super! Berlijn heeft me – buiten zijn/ haar (??) rampzalige woningtekort – nog niet teleurgesteld.

1. Berlijnse straten 2. Berlijnse nachten
3. Vegetarisch eten in Berlijn = top 4. Cultureel doen in het Pergamonmuseum

1. Einstein, geen domme kerel 2. Dansen op het Museumsinsel
 3. We hate WG-gesucht 4. Laetitie die Mauerpark tekent

We zullen beginnen van vooraf aan. Am Anfang heb ik voor de volle 4 weken een cursus Duits gevolgd. Mijn Duits ging van bijna onbestaande naar basisniveau, vooruitgang is altijd goed, me dunkt. Ik ben heden ten dage de trotse bezitter van een ‘Leistungsnachweis’ voor Deutsch als Fremdsprache B1.1., “afgestudeerd” met grootste onderscheiding (1,0), goed voor 7 studiepunten (die mijn teergeliefde Universiteit Gent uiteraard niet erkend, bedankt daarvoor). 

1. Lekker Mexicaans eten 2. Cocktails voor 4 euro are the best!
3 + 4 Koffietje na de les 

1. 3de verblijfplaats bij Kim en Pauline (waarvoor dank) 2. Uilenkoekjes
bakken voor de klasgenoten 3. Een Kneipe met Eulen in de naam? Kan niet slecht zijn
4. Spreekt voor zich... 

Wat ik tijdens die 4 weken nog heb gedaan? Oh oh verrassing, een woning gezocht (en gevonden), ‘soms’ eens het Berlijnse nachtleven ontdekt (ik ben hier dan ook niet om thuis te zitten), mijn ouders ontvangen en veel veel meer.

1. Clubben 2. In een Trabantje rijden 3. 'Den Duits' woont hier blijkbaar ook
4. Mauerpark 

1. Voor de 3de keer sushi eten 2. AUB flink pissen
3. Naar het theater gaan 4. Sehr schone Show!

Morgen (dinsdag) begint het echt, dan zal ik het uiterste van mijn Duits concentratievermogen moeten vergen, zal ik mijn beste beentje moeten voorzetten en zal ik – hopelijk – Duitse vriendjes maken. Ik kijk er al naar uit. Oke, ik moet toegeven dat ik het vooral ont-zettend spannend vind. 

1. Een geweldige (en verrassende) laatste avond met mijn klasgenootjes
2. Tweede worden in een bierwedstrijd (al was mijn aandeel pover) 

Mijn excuses voor de picture-overload. Heb mijn best gedaan om het te beperken. En dan nog, vele vele geweldige momenten zijn niet eens op beeld vastgelegd, die ga ik moeten onthouden, zonder veel moeite. 

In mijn volgende blogpostje toon ik jullie mijn appartement. En proficiat, om het tot het einde uit te houden, het was lang. 

Liebe Grüße, 

Elise 

De zoektocht...

Een zogenaamde wohngeheimschaft of een "kot" vinden is in Berlijn niet zo eenvoudig als in Belgie (excuses, ik kan geen puntjes vinden op dit Germaans toetsenbord...). Zo vond ik het 2 jaar geleden nog vervelend om een volledige dag door de Gentse straten te struinen, zo zou ik er heden den dage (bij wijze van spreken) een moord voor doen (geen paniek, ik kan mezelf nog beheersen).
Ik durf de uren die ik voor een computer heb doorgebracht niet te tellen en dit terwijl de nieuwe Berlijnse wereld op me wacht (tja, eigenlijk wacht ze niet, dat is het tragische). In het internetcafe ben ik ondertussen vaste klant. Tweemaal per dag trek ik er met pen en papier voor 2-3 uur heen om op WG-zoektocht te gaan. Ik kan jullie zeggen: ICH HASSE WG-GESUCHT. Na meer dan 300 emails, tientallen telefoontjes, een bedroevend aantal antwoorden en slechts 7 bezoeken ("kook jij graag?" "waarom Berlijn?" "...") sta ik nog steeds (met mijn bagage voor 11 maanden) op straat. Gelukkig een Berlijnse straat. 
Ik heb nog enkele afspraken in het vooruitzicht, of "WG-castings", zoals het terecht wordt genoemd. Ik zal mijn beste beentje weer eens proberen voor te zetten. 

Wish me luck fellows! 

Er zijn tijden van komen en er zijn tijden van gaan

Deze week was vooral een week van gaan…

Be prepared: picture overload!

Laten we starten op donderdag 30 augustus (I know – strikt genomen valt dit niet te situeren binnen de laatste week), maar ik ga er toch maar voor gaan! Ik nam afscheid van mijn goede vriendin Britt, aka persoon met het grootste hart ter wereld. We gingen nog iets drinken en namen – zoals het goede vriendinnen betaamt – Lise mee in onze ondergang.

Vrijdag 31 augustus dan. Ik besloot mijn laatste weekend (hoezee, dit klopt wel!) door te brengen op HO (HerfstOntmoeting voor de scoutsleken onder ons), in Tielen nog wel (YOLO!).

Maandag 3 september. Beste vrienden, u ziet het, we gaan met rasse schreden vooruit, die week gaat hier voorbij zijn voor je het goed en wel beseft. Ik ging voor spijs en drank naar de Kastart met mijn Gentse (maar vooral niet zo Gentse) Freundinnen, of ze nu examens hadden of niet. Thanks sistahs (ik word echt nog een grave meid). 

                       

Daarna bracht ik ook de allerallerlaatste nacht door in mijn geliefde kamer... 

…en nam dinsdag afscheid van deze kamer met een heuse verhuis

Woensdag 5 september kwam de vijfbond dan fressen bij mij thuis. We kraakten enkele fleskes en besloten dat we elkaar toch wel gaan missen! 

Donderdag 6 september… Het was een zware dag want ik moest werkelijk ALLES nog inpakken. ’s Avonds bracht ik mijn laatste avondje buiten de deur door in het Equivalent.

Liebe Freunden, er zijn veel redenen waarom ik jullie ONTZETTEND hard ga missen, maar laten we zeggen dat dit voor zich spreekt: 

 Ik hoop dat ik jullie in mijn volgende blogpost mijn kamer kan laten zien (als ik er dan 1 heb, fingers crossed!) en mijn adres uiteraard, dat jullie eindelijk de brieven kunnen opsturen die – uiteraard – al klaar liggen. 

De balle en tot de volgende! Ik mis jullie nu al! 

Bijna...

Nog twee weken. Nog twee weken. Ik herhaal - voor zij die het niet hebben gehoord - TWEE.WEKEN. 

Twee weken, en wat dan? 
Goede vraag! 
Antwoord? Ik weet het niet. Ik.weet.het.niet. Sorry, laatste herhaling. Ik beloof het. 

Waar waren we? Juist, bij wat dan (sorry, nu meen ik het: geen herhalingen). 
Dan, woon ik niet meer in Kapellen (en ook niet meer in Gent), zijn mijn Nederlandstalige conversaties tot een minimum beperkt, is Berlijn mijn stad voor om en bij de 11 maanden en zijn mijn zondagochtenden verbazingwekkend vrij (uitslapen, eindelijk, na 15 jaar). 

Wat ik nog moet doen? Euh, waar zal ik beginnen? Duits leren misschien? Kan een goede start zijn. Een kot vinden? Kan handig zijn. 
Betere vraag: wat heb ik al gedaan? Ik ben de trotse bezitter van een Europese ziekteverzekeringskaart (*negeert jaloerse blikken*) en een enkel ticket richting Berlijn. En oh ja, ik heb mijn winterkleren al uitgezocht. De rest komt wel. 

Nog twee weken. Wat zeg ik? Nog exact 13 volle dagen in België. En dan neem ik de trein en ben ik weg.